Hoe meet je de kwaliteit van een zorgaanbieder?

Er is altijd veel te doen rond de kwaliteit van zorg in ons land. Zo stelde zorgverzekeraar Menzis deze week dat cliënten de zorgaanbieders beter op zorginhoudelijke punten met elkaar moeten kunnen vergelijken (bron: Skipr.nl). De zorgverzekeraar zet daarom in op de ontwikkeling van een viertal inhoudelijke kwaliteitsindicatoren: de resultaten van zorgverlening, de ervaring van de cliënt, de veiligheid en de toegankelijkheid van zorg. Dit is een ontwikkeling die ik in principe toejuich … als er echt een eenduidige manier van meten wordt gevonden die een breed draagvlak krijgt. Pas dan kunnen zorgvragers op basis van de uitkomsten beter kiezen en de zorgverzekeraar bij de zorginkoop ook.

Het probleem wat op dit moment namelijk bestaat is, dat er diverse manieren zijn waarop kwaliteit van zorg wordt gemeten. Inmiddels lijkt bijvoorbeeld ZorgkaartNederland met 230.000 waarderingen de grootste, onafhankelijke waarderingssite voor de zorg. Door het aanbieden van kwalitatieve en kwantitatieve informatie, samen met waarderingen over de zorg levert ZorgkaartNederland een bijdrage aan transparantie in het versnipperde aanbod van zorg. Het probleem met dergelijke sites blijft wel dat de waarderingen door zorgvragers ontzettend subjectief blijven. Het is net als met sites als Zoover en Iens: himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt. En wat kan je daar dan uiteindelijk mee als zorgvrager? Het blijft toch eigenlijk een beetje gokken.

Ik denk dat het initiatief van Menzis gevolgd zou moeten worden door andere zorgverzekeraars. Vraag iedere verzekerde op basis van een aantal vaste criteria gewoon naar zijn ervaringen met een zorgaanbieder en publiceer dat op je website. Eenvoudiger appels met appels vergelijken kan niet.

Deze gegevens zouden ook best een grotere rol mogen spelen bij de jaarlijkse zorginkoop door zorgverzekeraars van thuiszorg, of beter gezegd: wijkverpleging. Nu worden zorgaanbieders eigenlijk alleen beoordeeld op basis van hun zogenaamde doelmatigheid. Beter gezegd is dit de hoeveelheid tijd die een zorgaanbieder gemiddeld spendeert aan een zorgvrager in vergelijking met andere aanbieders.  Op dit moment is de enige graadmeter en daar ben ik als directeur van een ‘kleinere’ thuiszorgaanbieder op z’n zachtst gezegd niet blij mee. Doelmatigheidscijfers worden door verzekeraars weliswaar op allerlei manieren gecorrigeerd op basis van sociale- en demografische gegevens, maar feit blijft dat het niets zegt over de kwaliteit van zorg. Bovendien wordt er nog geen onderscheid gemaakt naar doelgroep. Zo is een aanbieder die zich specialiseert in intensieve terminale zorg bij voorbaat al niet doelmatig, doordat hij wordt vergeleken met zijn buurman die vooral kortdurende herstelzorg na ziekenhuisopname levert. De spreekwoordelijke appels met peren …

Het gevolg is dat kwaliteitsaanbieders buiten de boot vallen. Zij krijgen lagere tarieven en minder productievolume aangeboden. En zo wordt de ruimte om te groeien geminimaliseerd en de keuzevrijheid van de zorgvrager toch weer ingeperkt (Zie ook mijn eerdere blog over dit onderwerp). In mijn optiek zou de mening van de klant veel zwaarder moeten tellen in de beoordeling. En als er daarnaast wordt gekeken naar doelmatigheid dan zal er echt onderscheid moeten worden gemaakt naar doelgroep of ziektebeeld. De kunst is om dit op een eenduidige manier en objectief in kaart te brengen. Bij voorkeur op een website die iedereen kent en die neutraliteit ademt.